Ulaan Bataar, Mongolië
24 mei 2018 - Ulaanbaatar, Mongolië
Dag allemaal,
Wat een amazing country with an even amazing weather! We konden de eerste fietsdag van 157 km niet voordat het donker was halen! Er was nog nooit zo'n harde wind geweest, althans dat is me verteld. Onvoorstelbaar, de meest doorgewinterde fietsers ondrr ons konden gemiddeld niet verder komen dan 10, 11 km per uur! Zelfs een berg af moest op een kleinste blad (voor de niet fietser: op een bergverzet) geschakeld worden. En dat dan de hele dag door. Ik kwam niet verder dan 75 km en heb daar 7,5 uur over gedaan. Dag 2 was de wind zelfs nog erger maar gelukkig wel wat warmer. De wind was zeker meer dan 45 km per uur. Ik vond het op een gegeven moment zelfs gevaarlijk worden want je werd van de weg afgeblazen!
De leiding heeft de route ingekort omdat niemand in staat was om de volle 157 km te rijden voor donker. En de derde dag moest er wat kilometertjes worden ingehaald en besloot de leiding om met een bus naar Ulaan Bataar te gaan. Ik vond dat wel erg jammer maar tegen zulke harde wind kun je niet fietsen.
Je ziet nergens fietsen in Mongolië wat niet vreemd is want er wordt geen rekening gehouden met fietsers. In Ulaan Bataar kun je niet fietsen, eenvoudigweg omdat er nergens fietspaden zijn en het zo druk is met auto's op de weg. Je kunt er met geen mogelijkheid langs fietsen.
In Choir waar ons camp was, ben ik met Anke in een yurt uitqenodigd en dat was wel heel erg leuk. De man des huizes trok zijn zondagse tenue aan voor ons. Een zware mantel met muts en speciale laarzen. We kregen cookies die ze zelf hadden gemaakt.
Enke (onze Mongoolse gids) vertelde dat de appartementen daar rond 20.000 US dollars kosten, ongelooflijk weinig voor een 3 tot 4 kamer appartement. Een Toyota Prius kost hier 4000 US dollars. En daar rijdt dan ook iedereen mee.
Vanmiddag ben ik met een paar mensen naar het National Museum for Mongoliën History geweest. Ik wist niet dat Mongolië pas sinds 1990 onafhankelijk was. Gek genoeg zijn ze heel erg gesteld op de Russen omdat die enorm hebben geïnvesteerd in de gezondheidszorg in Mongolië.
Mijn kamergenootje, Anke was vandaag jarig! Super leuk, we hebben haar iets lekkers gegeven maar ze heeft het meteen weer uitgedeeld.
Het weer is tot nu toe goed, alleen maar blue sky. De dag dat we Ulaan Bataar verlaten en voor 6 dagen gaan kamperen wordt het koud, tegen het vriespunt aan (brrr). Nog maar even niet aan denken. Ik moet de banden van mijn fiets ook wisselen voor bredere want vanaf nu worden het ongeasfalteerde wegen.
Nadat we in China afscheid hadden genomen van de bomen heb ik ze vandaag weer gezien! Super! Want de laatste dagen was het zand, zand en nog eens zand in de Gobi woestijn. Overal zar zand, in mijn oren, echt overal. Vanaf nu wordt het steppe gebied met hopelijk minder zand en minder harde wind.
Hopelijk tot gauw, van Els.
Groetjes, Betty
En gelukkig kom je weer eens iets anders tegen dan alleen maar zand.
groetjes mascha