Ulaangom, Mongolië

8 juni 2018 - Ulaangom, Mongolië

Dag allemaal. Sand, sand, washboard, gravel and stones. Het was heel hard werken! In totaal was het 665 km mountainbiken en 4995 mtr klimmen. De weg was alleen onverhard en moeilijk begaanbaar, zeker met de fiets. Ik heb alle dagen gefietst (een van de weinigen overigens). Maar 2 van de 6 dagen heb ik iets meer dan de halve dag gefietst. De overige 4 dagen heb ik de hele route gereden. Ik zat gemiddeld meer dan 9 uur op de fiets. Deze reis, speciaal door Mongolië, is vele malen zwaarder dan door Amerika. De omgeving is erg mooi, met heel veel mooie uitzichten. De laatste fietsdag moesten we vaak lopen want het zand was zo mul en goed vergelijkbaar met heel mul zandstrand. Ben die avond in Mörön naar een kindercircus (het was children's day) geweest. Dat was leuk hoor. Maar het zou om 5 uur beginnen maar om 6 uur begon het dan eindelijk. Niet heel punctueel en de kinderen werden dan ook wel een tikje ongeduldig. Er was ook een markt met allemaal activiteiten voor de kinderen. De temperatuur is in de morgen omstreeks 5 uur) ijskoud.

Op dag 2 lag er ijs op mijn tent. Ik had zulke koude handen dat ik mijn tentspul niet kon inpakken zonder eerst mijn handen aan de koffiebeker te hebben opgewarmd. In de middag daarentegen werd het wam tot zeer warm en over de 30 graden. Met een windje erbij was het goed fietsweer. Mijn handen zien er niet uit vanwege alle kloven en dat maakt het fietsen wel een tikje pijnlijker. Het is dan wel extra genieten van een rustdagje.

Het kamperen valt erg mee, ik geniet van het mooie uitzicht als ik in de vroege avond naar bed ga. Het zijn kinderbedtijden hier. We gaan direkt na het avondeten naar bed en en staan om half 5 op. Tent en spullen inpakken en ontbijten. We vertrekken uiterlijk 6 uur met de fiets. Alles went!

We krijgen goed te eten. Heerlijk ontbijt met ei, pindakaas, jam en poradge (vind ik persoonlijk niets). De lunch is brood met komkommer, tomaat, augurk, kaas! en vaak een eiersalade, tonijnsalade of iets dergelijks en fruit. Na het fietsen eventjes genieten van een heerlijke soep, met rijst, groenten en soms vlees. Voor de vegetariërs wordt goed gezorgd want er is altijd een alternatief. En het avondeten is vele malen lekkerder in ons camp dan in menig hotel in Mongolië.

Tja, en dan die fenomenale uitzichten. Weids, weids zover je kunt kijken. En dan opeens zijn er weer bergen. We hebben de laatste paar dagen bij de grens met Rusland gefietst, langs het Altaj gebergte met sneeuw op de toppen. De mensen zijn erg aardig. Omdat water duurder is dan alcohol wordt dat veel gedronken, vooral door mannen. Ik werd een keertje tegengehouden door een man op een brommer die een vrouw achterop had. Ik moest afstappen voor de loslopende koeien op het pad en hij kwam van de brommer af, hield mijn stuur vast zodat ik niet verder kon en griste mijn routebeschrijving van mijn fiets. Erg beangstigend was het wel. Ik was blij dat die vrouw hem tegenhield. Die Mongool keek vreemd uit zijn ogen en was waarschijnlijk helemaal lazerus. Ik durf het niet te zeggen. Maar dat was gelukkig maar eenmalig.

Inke, onze Mongoolse gids heeft ons uitgelegd hoe het ritueel slachten van een schaap in zijn werk gaat. Benen vastgebonden, met een mes de buik doorgesneden en dan wordt de aorta dichtgeknepen en overlijdt het arme beest geleidelijk. Brrrr. De leiding heeft een schaap gekocht en dat gaan wij (niet ik in elk geval) over een paar dagen eten. Ze maken het klaar op een zelfgemaakte barbeque. Een heel schaap kost hier ongeveer 35 euro.

Mongolië is erg mooi qua uitzichten maar zoals ik al zei, je moet goed kunnen fietsen want de wegen zijn verschrikkelijk moeilijk begaanbaar. Tijdens de vorige reis hier, in 2016, was er veel minder mul zand en minder wasbord. Het lijkt er wel op dat we het moeilijkste deel van de reis achter de rug hebben.

Opmerkelijk dat sommige mensen gewoon dagen niet fietsen en in de bus gaan zitten. Sommige zijn ziek of hebben gewoon geen zin meer in al dat zand. In Tadjikistan en Kirgystan kunnen we ook dergelijke wegen verwachten maar dan toch iets beter dan tot nu toe. We gaan het beleven. In elk geval is er in Rusland VERHARD wegdek!

Ga mijn arme fietsje nu maar eens goed schoonmaken en wat boodschappen doen. En dan wat eten zien te halen. Het ontbijt in dit hotel was onder de maat. Een kommetje vissoep met een stukje brood. Mark vroeg om een ei en dat hebben we toen allemaal maar genomen. Ik kan nog wel wat calorietjes gebruiken.

Groetjes en tot over een weekje. We gaan op dag 4 de grens over met Rusland en ik weet niet of er ergens wifi is.

Van Els

Foto’s

3 Reacties

  1. Paul ten Brummelhuis:
    8 juni 2018
    Mooie foto's Els. Ik herken er veel van. Ik was er in 2016 bij. Toen ook heel veel zand en lopen. Dag naar Ulaangom zal ik me altijd blijven herinneren als slechtste weg (wasbord) dat ik ooit heb gefietst. Veel sterkte en ook fietsplezier.
  2. Inge:
    10 juni 2018
    Hoi Els,
    Goed om weer wat van je te horen. Veel zand dus. Is dit ook nog allemaal woestijn? Of kom je toch iets meer in een bewoonde wereld? En die man en vrouw op de bromfiets die je staande hielden zijn toch niet dezelfde als op de foto?
    Ik ben blij om te lezen dat je extra eten koopt, want je hebt genoeg verbranding.
    En mooie foto's. Lukt het filmen al? Of heb je alle aandacht voor het fietsen nodig en heb je geen tijd? Veel plezier weer gewenst en ik wacht op je volgrnde verhaal. Groeten van Inge
  3. Anke Goldschmidt:
    14 juni 2018
    Sounds fantastic, keep on riding. Hope that Virginia and Raymond have taken over my duties of making sure you are eating and drinking plenty of water. All settled back home and still cycling. Looking forward to the next update! Anke