Semey, Kazachstan

Hallo allemaal,,

Just arrived in Kazachstan! Het waren 5 dagen keihard fietsen because the wind is back again. En dat merk je wel. In totaal gefietst 647 km waarvan de eerste 2 dagen 200 km en de rest in de 3 dagen erna. 3610 hoogtemeters wat niet veel is. 

Op de rustdag in Gorno Altaysk waren we uitgenodigd voor een bezichtiging in de kaasfabriek van Serge. Waarom?, geen idee. Maar het was wel interressant. Daarna bracht hij ons (alleen degene die het leuk vonden natuurlijk) naar het Museum, dus ik heb mijn culturele know how weer een beetje op kunnen vijzelen. En toen moesten we weer eten in zijn restaurant. Allemaal gratis. Tja en daar houden wij Nederlanders wel van. Heb nu veel roebels overgehouden. 

Na de rustdag in Gorno was het fietsen geblazen. Twee heerlijke daagjes gefietst met geen lange afstanden. Op dag 2 was er in de namiddag zoveel wind (meer dan 23 meter per seconde) dat je je tent niet op kon zetten. Althans de laatkomers konden dat echt niet meer. Lars werd door 3 man bijgestaan om alsnog de tent op te zetten. De tent van Brenda hield het voor gezien en stortte in. En er waren nog een paar van dit soort tenten. Ik heb een 2 persoonstent en er was nog plaats voor 1 persoon waar Virginia slim gebruik van heeft gemaakt. Mijn tent is eigenlijk de enige tent (Hilleberg, Allak) die zulke harde wind gewoon aankan. Iedereen was een beetje jaloers. Will gaat nu ook zo'n tent kopen en Kylie heeft dat al gedaan en haar Allak tentje  wordt naar Alma Aty gebracht. 

We krijgen elke dag bij aankomst in ons camp soep. Op dag 2 had Krystina, onze Russische gids, Akroshka gemaakt. Dat is een Russische zomersoep met groente, kefir en een soort licht gefermenteerd bier. Het was even wennen maar wel erg lekker. 

Op dag 3 was het 128 km over slecht wegdek met 1500 hoogtemeters. Zeker 80% van de weg was met gaten en over dirt, gravel met losse stenen. Het was zwaar voor mijn arme fietsje. Mijn bottom bracket van mijn fiets moet worden vervangen want die is kapot en ik heb geen reserve bij me. Mijn fiets maakt enorm veel lawaai. De vriendin van Andreas koopt er hopelijk eentje voor me en neemt die mee naar Alma Aty waar ze een tijdje met ons meefietst. Dat is in elk geval wel de bedoeling.

En......er was voor het eerst regen. Tijdens het avondeten kregen we een regenbui op ons head. Duurde, denk ik, 1,5 uur en daarna was het weer zonneschijn, zoals we gewend waren. De dagen zijn vaak erg warm maar dat kan natuurlijk snel veranderen. 

De vierde dag was het een lange dag van 154 km en 1000 hoogtemeters. De hele dag gefietst vanaf half 7 tot 5 uur kin de middag met maar 1 lunchpauze van een minuut of 20. Er was heel veel wind. Maar heb de dag wel helemaal uitgefietst. Het schijnt dat de mensen het heel bewonderenswaardig vinden dat ik zo lang kan fietsen en krijg vaak complimentjes. Dat is wel leuk want dat motiveert je wel om de volgende dag weer op de fiets te klimmen.

En de laatste dag van deze sectie was een dagje van 158 km en we moesten ook nog de grens over. Eerst 40 km fietsen naar de grens met Kazachstan, toen wachten (meer dan een uur) en vervolgens eerst Rusland uit en daarna Kazachstan weer in. Het verliep vlekkeloos. Veel sneller dan we gewend waren met de vorige border crossings. Na de bordercrossing nog 110 km fietsen met heeeeeel veeeel tegenwind en vaak hel erg slecht wegdek. Plus de hitte van over de 30 graden maakt het allemaal niet makkelijker. Ben wel en beetje trots dat ik zo goed kan fietsen. Zat vanochtend om 6 uur al op de fiets en was pas om half 6 in de avond op de plaats van bestemming. Pfff. 

Op Instagram hebben ze overigens wel een heel mooie foto van mij gezet. Iedereen vindt het een superfoto maar ik heb geen instagram!

Lars is 2 dagen geleden naar het ziekenhuis geweest om van een abces af te komen. Hij kon niet meer fietsen van de pijn. Nu gaat hij alvast met de trein naar Alma Aty want hij mag nog niet op de fiets. Er zijn ook elke dag wel een paar mensen ziek. Hoort er ook bij, geloof ik. Ik eet alles en heel veel maar soms nog niet gemoeg. Gisteravond had ik 's nachts plots honger en kon ik niet naar de koelkast! Even wennen. Vanochtend 3 keer een ontbijtje opgeschept. Super lekker. Kan alles eten want ik val denk ik alleen maar af. Ben blij dat ik een riem heb om mijn broek niet af te laten glijden. Zou wel erg genat zijn. Maar het komt wel goed hoor, ik eet heel enorm veel. En iedereen valt af. 

Kazachstan bestaat voor eel 80% uit steppegebied. En dat is te merken want de uitzichten zijn heel ver, geen bomen, en de wind is daardoor enorm. 

Nou morgen weer op de fiets voor 188 (!)  km over bumpy roads en ons ontbijt is al om 5.30 uur.  Maar als er weer zoveel wind is dan zal het wel ploeteren worden. Dan weer 4 daagjes camping zonder wifi. En ik schrijf ook dit blog weer voor de zoveelste keer omdat wifi elke keer zonder reden zomaar uitvalt.

Nou tot over een paar daagjes, 

Van Els uit het verlaten maar heel mooie Kazachstan!