Almaty, Kazachstan

4 juli 2018 - Alma-Ata, Kazachstan

Hallo allemaal,

We zijn dan eindelijk In Almaty, een moderne wereldstad! Niet de hoofdstad van Kazachstan want dat is Astana. We hebben 5 fietsdagen, 557 km en 3920 hoogtemeters afgelegd. Heerlijk gefietst in het zonnetje. 

We zijn op dag 1 naar Sarkand gefietst. Zoals ik al eerder schreef waren er al 3 personen naar Almaty vertrokken. Ze hebben wel wat gemist want het waren heerljjke fietsdagen met uitzicht op het Tien Shian gebergte. Tien betekent sky en Shian is the sun. Het gebergte ligt op de grens met China (in "China). De hoogste top is circa 7500 meter en uiteraard bedekt met sneeuw. Geweldig om te zien. Op de foto's is het gebergte niet zo goed te zien want het is erg ver weg. De hoogtemeters waren behoorlijk maar heel goed te doen. De bordjes langs de weg geven aan 12% maar mijn hoogtemeter komt maar tot 9 à 10%. Misschien moet ik een nieuwe bril??

Aangekomen in river camp kreeg ik bijna een hartaanval. Ik deed mijn tent open en daar was hij dan: een slang! En niet zo'n kleintje ook. Grofweg een centimeter of 35. Kristina, onze lokale gids, heeft hem met een schop uit mijn tent gehaald. Ze herkende de slang als licht giftig en hij komtblijkbaar in haar woonplaats (ergens in het Altai gebergte in Rusland) vaak voor. Van de schrik ben ik vergeten om een foto te maken. Bleef met de troep in mijn tent achter want de slang had alles ondergepoept. Gedver. We hebben heerlijk gekampeerd langs de rivier met uitzicht op de besneeuwde bergen. In de avlnd ging het regenen en onweren en werden we getrakteerd op een mooie regenboog. 

Na deze nacht, waarbij ik geen oog dicht heb gedaan vanwege het lawaai van de rivier, op weg naar Taldykorgan. Dat was 148 km en 700 hoogtemeters. Prima weer en heerlijk gefietst. We kampeerden langs een slootje met emorm veel kikkers. Tja en die kunnen enorm veel herrie produceren! Geen oog dicht gedaan. Daarbij komt ook dat ik totaal  niet moe meer ben. Mijn lichaam begint erg te wennen aan al dat fietsen. Mijn benen voel ik echt niet meer terwijl ik de eerste weken in bed voelde dat mijn benen moe waren. 

Er waren al geruchten maar er gaan nog meer mensen vroegtijdig naar Almaty om deze stad te ontdekken (?). We blijven dan nog maar met 8 fietsers over. We zien ze terug in Almaty. Sommigen zijn geloof ik wel een beetje moe van al dat fietsen. Maar je kunt toch niets ontdekken in een grote stad als Almaty? Maar de overbljjvers hebben het erg naar hun zin en de sfeer is uitstekend. 

Op 1 juli was het natuurlijk Canada day! We moesten eerst 112 km fietsen met 1260 hoogtemeters en toen ik begin van de middag bij ons verlaten hotel (waar we hebben gekampeerd) aankwamen werden we met heel veel lekkere dingen getrakteerd. Phil, een echte Canadees, heeft ons kennelijk getrakteerd en de staf heeft al het eten ingekocht. Super lekker! Dat was genieten hoor. We kregen ook nog bezoek van een Engelse jongen die een werelsreis aan het maken was. Hij fietste al vanaf Kaapstad en heeft met ons meegegeten. Uiteraard de nodige foto's naar de mensen die afhaakten gestuurd om ze te laten zien hoe heerlijk wij het hadden. 

De dag erop was echt een verrassing. We gingen naar Kapchagay en zouden ergens kamperen. Het was een erg makkelijk dagje met 95 km en maar 400 hoogtemeters. Easy! Ik kwam om 12 uur al aan bij..... een enorm meer: lake Kapchagay, het op 2 na grootste meer van Kazachstan. Op een prive strandje, geweldig. En het water was zo lekker. De hele middag kon ik ervan genieten. Ieder van ons kon de tent onder een afdakje zetten en dat was maar goed ook. 's Avonds ging het onweren en stormen. Omdat de haringen in het zand gezet moesten worden vlogen die eruit. Mijn haringen zijn net tekort voor alleen maar zand. Heb mijn tent aan de palen van het afdakje bevestigd en het probleem van het wegwaaien was opgelost. Alleen overal zand, zand en nog eens zand. In mijn slaapzak, tas, helm, schoenen, echt overal.

Op de laatste dag voor Almaty hebben we nog 60 km gefietst en werden we met de bus de stad ingereden. Het was er te gevaarlijk: er zijn geen fietsers daar in de stad en je wordt zo omvergereden. Er is gewoon geen plaats voor fietsers. 

Heb inmiddels mijn tent schoongemaakt en vanmorgen een nieuwe odometer gekocht in Almaty waar we 2 (!) rustdagen hebben. De sensor van mijn odometer was kapot gegaan, althans het kapje van de sensor was eraf gevallen waardoor hij het niet meer deed. Mike, onze techneut, zal morgen de nieuwe installeren. Ik krijg ook vandaag een nieuwe bottom bracket zodat mijn fiets geen herrie meer maakt. Ik moet nog wel even kwijt dat Almaty vele malen duurder is dan ergens anders in Kazachstan en zelfs in Nederland is het goedkoper. 

De volgende sectie gaan we 3 dagen kamperen en de grens over naar Kirgystan, de bergen in. Ik wil morgen nog de uitzichttoren bezoeken in Almaty. Na morgen komen er 9 mensen bij! Plus degene die vroegtijdig naar Alamty zijn gegaan zijn we met meer dan 25 fietsers. En het was juist zo'n gezellig klein groepje. We zullen zien, de meesten gaan maar voor een week of 3 met ons mee.

Groetjes en tot de volgende keer,  

Van Els uit Almaty.

Foto’s

7 Reacties

  1. Mascha Meijer:
    4 juli 2018
    Hoi ma, weer lekker veel gefietst zo te horen. en dan nu in Almaty, een grote stad. Maar las ik dat goed, een piepklein slangetje van 35 cm? Waar je heel erg van schrok? Ik zal maar niet zeggen dat ik normaal de boa van de buuf ook om mijn nek heb gehad (175 cm). Maar die is niet giftig gelukkig, alleen een wurgslang.... maar heel gaaf allemaal. ik heb alleen wel een domme vraag... wat is een odometer? Misschien ben ik de enige die geen idee heeft....
    Heel veel groetjes van Mascha
  2. Els van Gulik:
    4 juli 2018
    Je hebt wel humor hoor! Maar een odometer is een afstandsmeter die elke afgelegde km bijhoudt, je snelheid bijhoudt etc.
  3. Karin meijer:
    4 juli 2018
    ik sluit me aan, hoor Mascha, ik weet het ook niet ben dus heel benieuwd!
    gr. Karin
  4. Inge:
    4 juli 2018
    Hoi Els, leuk om weer wat van je te lezen. En overal die grote glimlach op je gezicht. Je geniet dus volop. Is er ook iemand die je fiets maakt? Of wordt je geacht dat zelf te doen? Kom je ook nog langs dorpjes? Die zie ik niet op de foto's. Maar de natuur ziet er prachtig uit. Geniet ervan. Tot de volgende keer. Groeten van Inge
  5. Els van Gulik:
    5 juli 2018
    Ja, ik kom langs kleine, soms ook verlaten, dorpjes maar je bent er alweer uit voordat je het in de gaten hebt. Mike is onze fietsenmaker die repareert onze fietsen want die hebben in Mongolië heel veel te verduren gehad.
  6. Mascha Meijer:
    8 juli 2018
    Van harte gefeliciteerd, ma
  7. Johanna:
    9 juli 2018
    Els, wat een geweldige reis, prachtige foto's en mooie verhalen. Uit alles straalt dat je er enorm van geniet. En dan genieten wij ook een beetje mee, zeker van de foto's.