Azad Shahr, Iran

Dag allemaal,

Hier in Iran! Wat een verschil met Turkmenistan. Er zijn weer mensen op straat! De laatste dag in Asghabat ben ik naar vrijheidspark park geweest. We hebben een taxi genomen. Kost niks, 50 dollar cents voor ons vieren. 

Het park, maar ook Ashgabat zelf is er wit met goud. Alle gebouwen zijn er superschoon, geen 'kip' te zien op straat en ook niet in het park. We vroegen het aan de taxidriver  en die zei dat of de mensen zijn aan het werk (maken de boel schoon) of slapen. Er zijn ook nauwelijks restaurantjes. Het is heel apart om daar te lopen. Vier- en achtbaanswegen en geen auto te zien! In het park niemand. Je voelt je er wel verlaten. We waren best blij om hier weer weg te gaan. Op naar Iran dus!

Meteen nadat we de grens over waren merkte je al dat het drukker werd. Veel meer verkeer en overal kleine dorpjes waar iedereen je begroet. De grensovergang ging soepel. Maar een uurtje of 4 en we waren al over. Meteen ook weer in de bergen! Het was een makkelijk fietsdagje van 60 km. 

Het 2e fietsdagje was ook makkelijk, 52 km en 810 km klimmen. Iedereen was er al rond het middaguur. Dat is met deze temperaturen ook wel prettig. Het is overdag rond 35, 38 graden (feel temperature is much higher) en het koelt er niet veel af. Blijft rond 25 graden, ook in de nacht en dat voelt snikheet. Het camp was die nacht erg rumoerig. Niemand kon slapen want er kwamen om een uur of 10 in de avond hele families (met kids) aan die er gingen eten en muziek maken. Ze rten er erg laat in de avond, zeker niet om 6 uur! We waren ook niet meer gewend aan zoveel herrie om ons heen en zoveel lampen die dan je tent inschijnen. Midden in de nacht (rond 2 uur) werd het pas rustiger en kon ik nog een paar kleine uurtjes slapen. 

In het dorpje zelf konden we geld wisselen. Gewoon een winkeltje binnen gaan en vragen of we dollars konden wisselen. Ik was er met Ed en Jasper in een winkel waar tv's werden verkocht. De gids had gezegd dat de koers rond de 42.000 Rial was voor 1 USD. We kregen na wat onderhandelingen 100.000 Rial voor 1 USD! Heb 75 dollar gewisseld en ben nu eindelijk multimiljonair! Het is erg wennen hoor. Ze rekenen er in Tuman en dat is 10 Rial. In de winkel kost iets bijvoorbeeld 1000 Tuman maar je betaalt dan met een briefje van 10.000 Rial. De briefjes zijn in Rial, de rekeneenheid is echter  in Tuman. Gisteren had ik een grote salade met brood en boter en een fles water en betaalde 117.000 Rial.  Omgerekend dus ongeveer een euro. Een ijsje voor 1000 tot 2000 Tuman,  ongeveer 10 eurocent. Ben nog niet helemaal gewend aan zulke hoge bedragen.

Dag 4 was 1500 mtr klimmen en 125 km lang maar heel goed te doen. Ik was al rond het middaguur op de plaats van bestemming! Het voelde erg relaxed. De klimmetjes zijn niet steil en ja, je benen worden natuurlijk ook sterker! 

Dag 5 was naar Azad Sharh over 126 km en maar 300 klimmetertjes. Rest afdalen naar ons hotel. In de namiddag ben ik naar Gonbad geweest met een aantal mensen om de 60 meter hoge toren te bewonderen. De toren is gebouwd rond 1008 en is behoort tot één van Unesco's World heritage erfgoederen. Er is verder in dit dorp niet veel te doen dus dit was wel een leuk uitstapje. 

Er zijn hier niet veel restaurantjes. De vegetariërs onder ons krijgen het moeilijk in Iran. Alles hier is met meat bereid. Ik ga dan maar wat bestellen en laat het vlees liggen of geef het aan iemand anders. Lino kwam gisteren met een zak fruit aan en at dat op met brood. En fruit is hier heerlijk!

Wat bezienswaardigheden over Iran van de gids. Iran heeft 22 mln mensen, veel wonen er in en rond Teheran. Olie is de belangrijkste inkomstenbron. Het land is dan ook afhankelijk van de olieprijs. Het gemiddeld inkomen ligt tussen 200 en 300 USdollar per maand. 12% van de bevolking heeft maar werk. De rest niet (officieel dan). Je betaalt maandelijks een bedrag van je salaris voor je ziektekostenverzekering. Of je al dan niet verzekerd  bent is afhankelijk van of je wel of niet hebt gewerkt. Heb je nooit gewerkt dan ben je afhakelijk van je familie of andere suikeroompjes of tantetjes. Net als in andere Aziatische landen krijg je een korting op je ziektekosten als je verzekerd bent, het is nooit gratis, alleen goedkoper als je verzekerd bent. 

Ik ga de komende 5 daagjes weer heerlijk fietsen en hoop op iets koelere temperatuurtjes, vooral in de nacht. Tot over 5 dagen!

Groetjes vanuit het warme maar heerlijke Iran! De mensen zijn er supersociaal en gezellig!

Van Els.