Amasya, Turkije

Hallo allemaal,

I love Turkey! Het is er schitterend mooi. We zijn nu halverwege Turkije en nog maar een volle week te gaan. Vanaf Yusufeli hebben we 5 dagen gefietst en het was pittig. Het klimmen was veel, 7350 hoogtemeters en in totaal 641 km afgelegd.

Vanuit Yusufeli was het de eerste dag 110 km en 1600 hoogtemeters waaronder een very steep climb over 4 km met een stijgingspercentage van meer dan 15%, volgens onze gids het steilste stuk van deze reis. Het ging goed maar het was wel werken geblazen! De omgeving maakt wel heel veel goed want het was er schitterend. De vele rotsen en bergen en niet te vergeten de helderblauwe meertjes! Genieten was dat. 

De volgende dag was 137 km en alweer 1500 hoogtemeters. Dezelfde schitterende omgeving als de dag ervoor. Niet zulke steile beklimmingen maar wel pittig. De hele dag klimmen maar niet zo steil.

Dag 3 was behoorlijk zwaar. We hadden natuurlijk al 2 zware dagen achter de rug en dag 3 was over 144 km met 1600 hoogtemeters. Het zwaartepunt was echter na de lunch, dus in de middag en op het heetst van de dag. Ik had tot de lunch goed kunnen fietsen maar vergeten om te drinken. In de namiddag kwam het zware werk. De laatste 20 km alleen maar steil omhoog. Ik kwam aan in het laatste dorpje en ben midden in het dorp afgestapt omdat ik duizelig werd en soms zwart voor de ogen. Niet goed, dacht ik, dus van die fiets af. De laatste 500 meter gelopen en in het hotel kreeg ik van Helen, onze dokter, water en moest ik eerst wat uitrusten. Dat hielp. We kregen echter eten in een plaatselijk restaurantje. Het vegetarisch eten was echt veel en veel te vet. De soep was oké maar de rest niet. Ik kon nog maar net op tijd het restaurant uitkomen en ja hoor, alles kwam eruit. Dat luchtte enorm op en ik voelde me meteen een stuk beter.        

's Avonds heb ik enorm goed kunnen slapen en de volgende dag ben ik weer gaan fietsen. Ik mocht eerst niet fietsen van Helen maar later draaide ze bij en heb de volgende dag (dag 4) 40 km in de bus gezeten en 100 km gefietst. Daar was ik wel blij mee. De 100 km was voldoende want we hadden naast het klimmen ook nog eens heel veel tegenwind. Ik haat het zitten in de bus. Volgens Helen was ik overmoeid en zou ik minimaal 24 uur moeten uitrusten. Daar had ik totaal geen zin in en ik herstel snel heb ik haar gezegd. En dat klopte ook want het fietsen ging uitstekend!

Dag 5 naar Amasya over 124 km en maar 1050 hoogtemeters. Supereasy! Onderweg genieten en af en gestopt voor een icecream en een coke. Er zijn alleen maar weinig fitte fietsers over. Dat wil zeggen, er zijn veel mensen ziek of hebben geen puf meer. Ongelooflijk toch? Deze dag bijvoorbeeld waren er maar 8 die de hele dag hebben gefietst. De rest van de  overgebleven 15 fietsers hebben (deels of helemaal) in de bus doorgebracht. Gelukkig ben ik niet zo ziek geweest dat ik niet meer kon fietsen. Moet er niet aan denken om een hele dag ziek in een busje te zitten.

Het mooie weer zit er nu een beetje op ben ik bang. Tot vandaag was het warm en heet (boven 25 graden). Vanaf morgen daalt de temperatuur met 10 graden althans  volgens het weerbericht. Met 50% kans op regen. We gaan het zien. Eerst nog 3 fietsdagen gevolgd door een rustdag en dan de laatste 4 fietsdagen tot aan Istanboel. Ik ga iedereen wel missen maar ik kijk ook wel uit naar mijn (klein)kinderen, mijn eigen bedje, douche, bruine boterham met kaas! Onze groep is enorm leuk, nooit een ruzie gehad of dat mensen elkaar niet mochten of zo. We lachen heel erg veel. 

Nou, tot over een paar daagjes,

van Els vanuit Amasya, Turkije.