Gorno Altaysk, Rusland

17 juni 2018 - Gorno-Altaysk, Rusland

Zdravstvyite (=hello) allemaal, 

What an amazing adventure! Ik ben nu in Rusland en heb ondertussen weer 691 km afgelegd met 7070 hoogtemeters. De eerste 3 dagen waren nog in Mongolië en de laatste 3 in Rusland. 

De dagen in Mongolië waren weliswaar erg zwaar (alleen zand, keien, veel verschrikkelijk wasbord) om te fietsen maar het uitzicht is ongelooflijk mooi. Omdat de grensovergang dicht was op het moment dat wij erdoor moesten hebben we 1 extra dag in Ulaangom doorgebracht. Dat was normaal gesproken een fietsdag en we moesten dus een paar kilometertjes inhalen om op tijd in Gorno Altaysk aan te kunnen komen. 

Na Ulaangom hadden we een behoorlijke kluif aan de rivercrossing. We moesten een diepe rivier oversteken en die was ongeveer 1,2 meter diep met sterk stromend water. Onze busjes kwamen er maar net doorheen. Het zijn 4 wheel drive busjes uiteraard, anders kom je nergens in Mongolië. Mijn arme fietsje raakte beschadigd toen 1 van de drivers ietwat te bot mijn fiets in zijn bus had gelegd. Er is behoorlijk wat verf af maar dat kan mijn fietsenmaker hopelijk repareren. Jammer maar het is gelukkig alleen maar verf. Het was wel een hele belevenis die rivierovergang.

Na 3 dagen Mongolië moesten we de grens over naar Rusland. We waren de avond ervoor al bij de grensovergang in een heel verlaten dorpje (vervallen en verlaten huisjes) met zandweggetjes. Niks dat lijkt op een grensovergang. Onze busjes stonden als eerste in de rij voor de grens. De grens bestaat uit een vervallen slagboom met een klein huisje. Om 9 uur 's morgens ging eindelijk de grens (slagboom) open. Slechts 5 auto's konden erdoor, daarna was het weer wachten. Om ongeveer 12 uur in de middag waren we er doorheen maar moesten toen nog 20 km rijden door niemandsland om de grens met Rusland over te gaan. Foto's mochten absoluut niet worden gemaakt. Tja, jammer. Bij de grens met Rusland moesten we alle bagage opnieuw open maken en moesten ook alle fietsen uit de truck.  Wat een gedoe zeg. Elk klein tasje op de fiets moest open, ze moesten echt alles zien! Zo inefficiënt als maar kan. Er waren ook  Om een uur of 4 in de middag waren we dan in Rusland! Met ASFALT! 

De dagen in Siberië (ja we zijn echt in Siberië! ) waren genieten. De hele dag een big smile op mijn gezicht. Wat is het daar mooi zeg. Het lijkt op Zwitserland en de Canadezen zeggen dat het op British Columbia lijkt. Alleen maar genieten. 

Ik weet vaak niet welke dag het is en al helemaal niet of het nu 3 of 4 of 14 juni is. Je bent zo ver weg van alles. Geen enkele stress. Het mooie is dat je in korte tijd door veel verschillende landschappen trekt. De laatste dagen in Mongolië waren door een woestijn  (weet de naam niet meer) en dan in Rusland opeens die lieflijke mooie, ruige en met lariksen begroeide bergen. Amazing. 

Gisteravond hebben we afscheid genomen van Marian en Pieter, 2 Nederlanders die naar huis gingen. Ze waren blij om terug te gaan want het was zwaar voor hen (Marian had veel in de bus doorgebracht omdat het erg zwaar fietsen was). Ik mag gelukkig nog eventjes!

Na ons diner gisteravond kwam er ineens een Rus naar onze tafel die ons uitnodigde om wat te drinken en nog wat te eten en hij heeft ook alles betaald! Ons diner, ons drinken, alles. Hij nodigde ons uit om vandaag zijn cheese and meat factory te bekijken. Daar ga ik straks zeker naar toe. Heb er zin in want ik houd van kaas. De meeste kaas is hier (net als in de VS) van rubber, smaakloos. Daarna neemt hij ons mee naar het Museum in Gorno. Gorno ligt middenin het Altai gebergte, super, super mooi. Echt een aanrader voor elke hiker. 

Het weer is fantastisch (tussen 25 en 32 graden) met veel zon en slechts en paar drupjes regen. Alhoewel in de heel vroege ochtend (op fietsdagen sta ik om 5 uur op) daalt het kwik onder het vriespunt. Brrrr. Vanaf ongeveer kwart over 6 tot een uur of 4 zit ik dan op mijn fiets met een lunchstop om een uurtje of 11 of later. Lange, lange fietsdagen dus. En ik eet veel, heel veel, zeker 2 keer zoveel als normaal en ik kom niet echt aan. In de ochtend 2 tot 3 boterhammen met een dikke laag pindakaas en tijdens de lunch weer 3 boterhammen met eiersalade, tonijnsalade en weer veel pindakaas! Om 18.00 uur schep ik 2 keer op voor een vegetarisch menu dat voortreffelijk is. 

Nu, na Gorno hebben we 5 fietsdagen en zijn we bij de grens met Kazachstan. Hopelijk in de ochtenden iets warmer weer. En....heel lange afstanden (188 km) fietsen over slecht, maar geen zand, wegdek (dat is wat ik heb gehoord). 

Hopelijk tot over 5 dagen! Het is even niet anders want ik heb geen internet tijdens campingdays. 

Groetjes en dank voor het lezen en alle reacties!

Van Els uit Siberië!

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

5 Reacties

  1. Mascha Meijer:
    17 juni 2018
    Eindelijk weer een blog!!!! Dat duurde echt wel lang, maar het geeft niet hoor. Gelukkig geen vervelende mannetjes meer die nare intenties hebben! Ik ga nu even kijken en genieten van de foto's en zal niet te veel commentaar geven, oke? Love you and I'm very proud of you, mascha
  2. Engelina en Paul:
    17 juni 2018
    Hoi zus. Wat een mooie foto’s en wat heb je in relatief korte tijd veel gezien en meegemaakt. Wij, Engelina en ik, vinden het een hele prestatie en zijn een tikkeltje jaloers op je. Groeten van je broer en Engelina.
  3. Betty:
    17 juni 2018
    Dank je wel weer voor je update Els. Ik vind je een bikkel!
    Hartelijke groet, Betty
  4. Anke Goldschmidt:
    18 juni 2018
    What an adventure! Am following your travels with interest from a safe distance!!! Keep on riding and say hi 👋 to everyone. Back into a bit of mountain biking here now as winter has arrived but no more 120+ days for the moment 🤗 Anke
  5. Inge:
    18 juni 2018
    hoi Els,
    Als jij al schrijft dat het hele lange fietsdagen zijn, dan snap ik wel waarom anderen in de bus zitten. maar ik maak uit je verhaal op dat je enorm geniet. Want ja, zo'n wasbordje en jij als enige die het haalt, ik ken je. En in het verleden was iemand naar Siberië sturen toch wel iets. Op de kaart heb je al een flink stuk afgelegd. en met 190 km per dag schiet dat wel op. ik wacht op je volgende verhaal. success.